سلام
ازت ممنونم
به خاطر همه چيز
تو ندونسته نذاشتي من خطا كنم . تو قبل از من بودي اما
ديگه درست نبود بيش از اين از شنيدن نامت به خودم بلرزم
بايد محكم ميشدم
اما چرا مثل يه سنگ؟
برات آرزوي خوشبختي ميكنم و فقط اين وصيت و از من بپذير : هرگز به خودت كم لطفي نكن
هرگز
تو ندونسته چيزاي زيادي به من ياد دادي اما
من الان مثل يه سيستم فرمت شده هستم
چيزي ندارم و هرگز كسي جاي تورو نگرفت و من تورو به بادها سپردم
چهرت يادم رفته مدتهاست تورو نديدم
از خودم در عجبم . ميدوني من چقدر تورو دوست داشتم؟
ازت ممنونم
خدانگهدارت
نظرات شما عزیزان: